حسين علیه السلام چراغ هدایت وکشتی نجات امت

مساله شهید و ایثارگری  موتور حرکت جامعه است) مساله شهید و ایثارگری کهنه شدنی نیست؛ این موتور حرکت جامعه است؛ بعضی ها از این نکته غفلت می کنند. این که می بینید بعضی با سخن، قلم، حرکات خود، نگاهی به ایثار و شهادت می اندازند که آن نگاه منفی و ناسپاسانه است، بر اثر غفلت آنهاست؛ نمی فهمند پاسداری از حرمت شهیدان و ایثارگران چقدر برای یک جامعه و ملت و کشور دارای اهمیت است. شما ببینید خون مطهر حسین بن علی× در کربلا، در غربت بر زمین ریخته شد؛ اما بزرگترین مسئولیتی که بر عهده امام سجاد علیه الصّلاه والسّلام و زینب کبری سلام الله علیها قرار گرفت از همان لحظه ی اول این بود که این پیام را روی دست بگیرند و به سرتاسر دنیا ی اسلام آن را به شکل های گوناگون منتقل کنند. این حرکت برای احیاء دین حقیقی، دین حسین بن علی و آن هدفی که امام حسین برای آن شهید شد، یک امر ضروری ولازم بود. البته اجر الهی برای امام حسین محفوظ بود. می توانستند او را در بوته ی سکوت بگذارند؛ اما چرا امام سجاد× تا آخر عمر، سی سال بعد از او امام سجاد زندگی کردند، در هر مناسبتی نام حسین، خون حسین و شهادت ابا عبدالله را مطرح کردند. آن را به یاد مردم آوردند؛ این تلاش برای چه بود؟.... چرا به رَیّان ابن شبیب دستور می دهد مصیبت نامه ی اباعبدالله را در میان خودتان بخوانید؟ آن وقت که بنی امیه نبودند؛ تار ومار شده بودند. این کار برای این است که راه حسین بن علی و خون او عَلَم و پرچم حرکت عظیم امت اسلام به سوی هدف های اسلامی است. این پرچم باید سرپا بماند؛ امروز هم بر سر پا مانده و تا امروز هم برسر پا مانده و تا امروز هم هدایت کرده است.